دوران نوجوانی... مقدمه .... :: فرازونشیب زندگی طلبگی ما(همنفس طلبه)

دوران نوجوانی... مقدمه ....

دوشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۶، ۱۰:۱۱ ق.ظ

تا اینجا الحمدلله و به یاری حضرت رضا موارد تربیتی مربوط به هفت سال نخست زندگی بچه ها خدمت شما اساتید و بزرگواران ارایه شد . هر چند مباحث خیلی بیشتر از آن چیزی است که نگاشته شد لاکن به دلیل علاقه و خواست بعضی از دوستان بهتر دیدم که وارد مرحله نوجوانی شده و به حول و قوه الهی مروری بر مشکلات و مسائل تربیتی خاص این دوران داشته باشیم .

عزیزانی که هنوز پیرامون هفت سال ابتدایی زندگی بچه ها با سوال مواجه هستند ان شاالله همچنان در خدمت خواهم بود .

و اما بعد ... دوران نوجوانی یکی از حساس ترین و خاص ترین مراحل زندگی ماست . برخورد با نوجوان تکنیک خاصی را می طلبد . در این دوره نوجوان به حرکات و رفتارهای منطقی نیاز دارد و گمان می کند که می شود همه چیز را با رفاقت و صمیمت و دوستی حل کرد . دقیقا به همین دلیل است که نوجوان در این مقطع سنی به هیچ وجه زیر بار حرف هایی که با تحکم و امر و نهی گفته شده باشد ، نمی رود و طبعا از نصیحت بیزار است .

آنچه در دوره نوجوانی مهم است مورد علاقه واقع شدن است . او دوست دارد در میان همسالانش بذله گو و شوخ طبع شناخته شود.

یادمان باشد نوجوان درس خوان ولی گوشه گیر و منزوی یا خانواده کمال طلب دارد یا به لحاظ روابط اجتماعی مشکل دارد . در این دوره است که به اهمیت هفت سال ابتدایی زندگی کودک پی می بریم. فرزندی که بیشترین ساعات روز را در مهد باشد و کمتر آغوش مادر را تجربه کرده باشد دچار بحران امنیت خواهد شد خصوصا اگر سه سال ابتدایی زندگی کودک باشد . این بحران تا ابد همراه او خواهد بود . چرا که این سن ، سنی بوده که فرزند شدیدا" به آغوش مادر نیاز داشته است .

از آنجاییکه سن 3 تا 5 سالگی کودک ، سنی است که کودک برآورد کلی خود از آینده اش را خواهد داشت ، لذا در کنار مادر بودن و آغوش محبت خانواده را احساس کردن ، به او این فرصت طلایی را می دهد تا در بحران های بعدی به سهولت عبور کند .

سن 13 تا 19 سالگی بحرانی ترین سن و طلایی ترین سن است . کمبود عاطفی خلا جبران ناپذیری در آینده او خواهد گذاشت . در این سن ممکن است آرام آرام ریشه های وسواس در او جوانه بزند.

همچنین این دوره ، به دلیل تغییرات مهم روانی ، دوره غمگینی و افسردگی نیز تلقی می شود . برای همین است که گرایش به سمت گروه همسالان به دلیل تمایل به اجتماعی شدن آغاز می شود .

نوجوان در این دوره نیاز به استقلال و پذیرش از طرف دوستان و همسالان را به شدت احساس می کند.دورن گرا یا برون گرا بودن در این سن تبلور جدی پیدا می کند. هر چند اغلب نوجوانان میل به درون گرایی پیدا می کنند .

از آنجاییکه با تغییر نظام آموزشی ، تعیین رشته ی تحصیلی با توجه به روحیات و علایق و توانایی های فردی هر نوجوان رقم می خورد ، تشخیص درون گرا یا برون گرا بودن او مهم و قابل تامل است .

ان شاالله در پست های بعدی بیشتر در این باره صحبت خواهیم کرد ...

۰ ۹۶/۰۸/۰۱

سیده طهورا آل طاها

دوران نوجوانی1

۱۱ آبان ۹۶ ، ۱۲:۴۴

بیوطن

بخش‌هایی از این نظر که با * مشخص شده، توسط مدیر سایت حذف شده است

***** ** ***** *** ******

۱۱ آبان ۹۶ ، ۱۲:۳۰

ممنونم طهوراجان

خدا خیر دنیا و آخرت را بهت بده و با حضرت مادر همنشین بشی.

قبلا نماز حضرت زهرا را میخوندم خیلی جو خونه آروم بود.

دوباره شروع کردم هر روز صبح تا جایی که امکانش باشه بخونم. واقعا تا عنایت اهل بیت نباشه به ما انگار که داریم تو جهنم زندگی میکنیم

الان الحمدلله اوضاع خوب شد دوباره تا بقیه اش رو خدا بخیر کنه.

خوش بحال اونهایی که الان دارن میرن کربلا. کاش ما رو هم دعا کنن.

طهوراجان بیان دلنشین و روانی دارید. خدا به قلمتون و وقتتون برکت بده.

صحبتهات کاملا منطقی و آرام کننده هست. خدا روشکر که یک نفر رو برام قرار داد تا باهاش صحبت کنم.

یا انیس من لا انیس له

۱۰ آبان ۹۶ ، ۱۹:۰۷

الدوز

۱۰ آبان ۹۶ ، ۱۶:۳۲

من از سال 1372 یادم میاد که برای این حاجت دعا می کردم. قبل از اونش هم شاید دعایی بوده ولی از سال 72 رو دقیق یادمه. اگه بلند مدت از 24 سال صبر بیشتر لازم داره فراتر از توان منه. من دیگه نمی تونم. من تا آخر عمرم یادم نمی ره که ماه رمضون بود داشتم نماز مغرب می خوندم رو سجده بودم یکی از اعضای خانواده ام از کنارم رد شد بلند گفت به خدات بگو بهت کمک کنه از همه ما گرفتار تر نباشی. شاید از اون روز 10 سالی گذشته ولی الان می بینم راست می گفت. خدا به من کمک کنه خوب. چی می شه مگه.

۱۰ آبان ۹۶ ، ۱۶:۲۹

من نمی خوام به خدا برسم! دیگه نمی خوام. شاید قبلا ها می خواستم. الان دیگه نمی خوام. من حاجتم رو می خوام. ببخشید که اینجا به شما می گم. می خوام خودم و خدا یادمون باشه که من دیگه فقط و فقط و فقط حاجتم رو می خوام. فقط همین. هیچ چیز دیگه ای نمی خوام حتی اگه خدا بجاش فوز عظیم آخرت بخواد بهم بده نمی خوام. مگه همه اونایی که در دنیا حاجت روا شدند آخرت ازشون گرفته می شه که حالا من باید از خواسته ام بگذرم که به جاش اون دنیا برم جبران شه. من یه آدم خسته ناامید از همه جا بریده ام. این آخرین تلاش معنوی من در این دنیاست.

۱۰ آبان ۹۶ ، ۱۲:۰۹

اگه بخوام روی حاجتم اصرار نکنم چرا دارم این صلوات ها رو می فرستم؟!!!!! من فقط برای برآورده شدن حاجت دستورالعمل خواستم و شما لطف کردین و این دو تا دستور رو فرمودین. اگر واقعا تاثیرش بالا رفتن ظرفیت و صبر و اینهاست من اینها رو نمی خوام و براش چله نشینی هم نمی کنم!

۰۹ آبان ۹۶ ، ۲۱:۱۳

سلام. از راهنمایی تون بابت چله و دو ماه صلوات سپاسگزارم. دعا کنید که بتونم انجامش بدم. من روزهایی که سر کارم بیشتر از 1000 یا 1200 تا تا به حال نتونستم. هر هزار صلوات بیشتر از یک ساعت برام وقت می گیره. چله آیت الله حق شناس رو جدی گرفتم فکر کردم زمان بره و برای من سخت ولی صلوات ها راحتند حالا تنم می لرزه که صلوات ها نذر هم داشتند. همش حساب می کنم که هر هفته چقدر کسری دارم از اون مقداری که باید باشه یعنی 1700 تا. شما رو به خدا دعام کنید که بتونم، یادم نره، بتونم وقت بشه خدا توفیق بده و دعا اثر کنه و خدا حاجت منو بده.

سحر

زهرا سادات

سلام

ممنون طهورا جان

ممنونم واقعا بسیار لطف کردین

این که فرمودین :

نیازهای واقعی مثل نیازهای زیستی محبت احترام خودشکوفایی رو در فرزندتون به وجو بیارید حتما در تقویت اراده اش موثره. این مساله حتی در کاهش تمایل نوجوان به موسیقی هم تاثیر داره.

میشه با مثال برام بگین در حد یکی دوخط . خودشکوفایی رو چطور میشه بوجود آورد ؟

ممنون میشم

۰۵ آبان ۹۶ ، ۱۵:۱۴

هدی

سلام چند وقت پیش یک مهندس که توی یه اداره دولتی کار میکنه با توجه به اطلاعاتی که داشت بهم گفت توی این شهر شما تنها کسی هستید که میتونید فلان دفتر رو برای این اداره تاسیس کنی اگه این کار رو نمیکنی من برم با یک نفر دیگه از یه شهر دیگه صحبت کنم که بیاد و من با اون شراکت کنم(تاسیس این دفتر صلاحیتی رو از نظر فنی لازم داره این آدم خودش نداره)من اونموقع منظورشو از شراکت نفهمیدم و به دلایلی دنبال کار رو هم نگرفتم.ولی حالا که بعد از چند ماه تصمیم گرفتم این کار رو انجام بدم اومده میگه خوب حالا دفترمونو کجا بزنیم؟میگم چی؟میگه چون تو از این اطلاعات خبر نداشتی و من بهت گفتم همچین کاری میتونی بکنی پس من شریک هستم توی سود این دفتر.نمی دونم چی کار کنم به نظرتون باید همون کاری رو که میگه انجام بدم.ولی به نظر خودم این آدم به خاطر رانت اطلاعاتیش این اطلاعات رو داشته حالا در اختیار من گذاشته یعنی من باید باهاش شریک بشم و بهش باج بدم؟مدام هم میگه این ایده مال من بوده شما ایده ی منو دزدیدی اگر نمی خواستی شراکت کنی میگفتی من میرفتم یکی دیگه رو پیدا میکردم که باهاش شریک بشم.حیرون موندم.ممنون میشم راهنماییم کنین.که خدایی نکرده مدیون کسی نشم.وحق کسی رو ضایع نکننم ناخواسته.

۰۴ آبان ۹۶ ، ۲۱:۰۷

فاطمه

مشکل از من هم هست. خسته ام. مشکلات ساختاری آموزش و پرورش بیزارم کرده. اینکه همکار دینی که ساعت قبل از من می ره سر کلاس می گه ولشون کن. من می گم پاراگراف پاراگراف بخونن، از همون پاراگراف یه سوال می دم هر کدومش رو هم که با خوندن خودشون متوجه نشن می گم حذف. به من چه من رشته ام عربیه. اداره بیخود کرده به من دینی داده و ... منم به این فکر می ندازه که ول کنم همه چیز رو. واقعا چرا من باید همچین شرایطی رو تحمل کنم؟ چی تهش بهم می رسه؟ می شم مثل مادم بعد از 30 سال معلمی، خانومی با ریه خراب، صدای خراب... همین باعث می شه که اگه کلاس راه نیاد من اصلا مثل قبل توان تلاش ندارم. اصلا دلم نمی خواد یکشنبه ها بیان.

۰۴ آبان ۹۶ ، ۲۱:۰۰

شاید منظورم از لج کردم اینه که دل چرکینم ازشون. اصلا دلم نمی خواد ببینمشون و تلاشی برای بهتر شدنشون بکنم. برای دو تا کلاس دیگه همین الان چندین برنامه جذاب و متنوع برای تدریس و ارزشیابی مد نظرمه اما برای اونها نه. من حرف های شما رو درباره ناکارآمدی سیستم آموزشی و تربیتی و مسائلی که به دست خود ما ایجاد شده قبول دارم اما متاسفانه به دلیل همین مشکلات ساختاری و ناهماهنگی ها و اینکه بعضی از همکاران حوصله در گیر شدن با بچه ها رو ندارند و ... الان بچه ها عموما دنبال سیستم سوال و جوابند. سوال بدین جوابش رو هم مشخص کنید ما حفظ کنیم. در این حد که سال قبل سر جلسه امتحانی دیدم که دانش آموز "شهود آباء کلیسا" رو نوشته بود "شهود آباد کلیسا" امتحان من نبود ولی ازش پرسیدم این چیه نوشتی؟! گفت شهود آباد مثل علی آباد، خانی آباد. حتما اسم جاییه. بچه اصلا نفهمیده بود اون چیزی که حفظ کرده یه روش معرفتی قرون وسطی است فکر کرده بود اسم جاییه. معلمش هم میگفت جوابو نوشته دیگه ولش کن.
من کلاسای دیگه ام در همین مدرسه هم یه جلسه نق و نوقی کردند ولی جلسه بعدش گفتند ما درس رو سر کلاس می فهمیم مشکلمون اینه که عادت کردیم به سوال داشتن. من هم گفتم یه مشکلتون هم اینه که درس رو با سبک صفحه حوادث روزنامه می خونید. بابا ابن سینا نابغه زمان خودش بود اما مابعدالطبیعه رو 40 بار خونده بود. شما 10 بار نابغه تر از بوعلی. چهار بار بخونید. بعدم من انقدر پرسش شفاهی می کنم تو جلسات اول که با نمونه سوالات آشنا بشین. قول می دم تا درسی رو شفاهی نپرسیدم ازش امتحان کتبی نگیرم و... خلاصه حرف زدیم و انصافا هم عالی خونده بودند درس رو. نمی گم همه 20 بودند. با توجه به تفاوت های فردیشون خوب بودند ولی اینها تجمیع کردند که نظرشون رو به من تحمیل کنند. البته مشکل کلاس بندی هم هست احتمالا. احساس می کنم اکثر کسانی که مشکل درسی و انضباطی دارند در همین کلاسند. سر جمع 6 نفر تقریبا مودب دارند که از این 6 نفر 4 نفر تنبلند و 2 نفر درسخون. از کل 6 نفرشون هم یه نفر آرومه. 5 تای دیگه شیطونن اما مودبند.

قوانین کلاس چیه که شامل حالشون بشه؟ مثلا چی کارشون کنم؟ واقعا هیچ راهی به نظرم نمی رسه. شما پیشنهادی دارین؟

من ازشون خواستم که درس رو توضیح بدن. توضیحشون افتضاح بود. بعد از بچه ها می پرسم توضیح دوستتون رو متوجه شدین می گن بله خانوم واضح توضیح داد. کلاسش خشک نبود. درحالیکه باز هم اصلا متوجه نشدن چون اصلا گوش ندادن. فقط دنبال اینن که می شه آب بخورم سر کلاس؟ چرا نمی شه؟ می شه بیسکوییت بخورم؟ چرا نمی شه؟ چون تشنه ام بود نذاشتین آب بخورم درس رو نفهمیدم. دبیر زبان هم همین مشکل رو باهاشون داره. می گه لغات رو با هر روشیکه به کار می بندم حفظ نمی کنن بعد بهم می گن خوب درس ندادی. خوب معلم به جاشون حفظ کنه؟ صریح و رک می گن ما تا پارسال 20 تا سوال از هر کتاب خوندیم بسمون هم بوده. دلمون نمی خواد کل کتابو بخونیم.

۰۳ آبان ۹۶ ، ۲۲:۵۶

من معلم کلاسی هستم که دانش آموزانش در سال قبل کتاب قبلی را که پیش نیاز این کتاب بوده نخوانده اند، ظاهرا معلمشان تمام کلاس را به صحبت درباره انتخابات اختصاص داده بوده. راست و دروغش پای خودشان. سه ماه هم معلم نداشته اند که این را می دانم راست می گویند. حالا از من انتظار دارند که جزوه بیست صفحه ای بدهم و بیست تا سوال و جواب معلوم کنم که بخوانند. راستش من این روش را درست نمی دانم و نمی خواهم که اجرا کنم اما سوالم این است که اینها دسته جمعی به جز سه چهار نفرشان تصمیم گرفته اند که با من بجنگند. یعنی با من و دو معلم جدید دیگر. کلاس خیلی شلوغی دارند. مدام دسته جمعی می گویند که نفهمیدیم. کلاس خشک است. سطح پایین حرف بزنید. وسط کلاس راه می رن و می گن مگه اشکالی داره؟ من 16 ساله معلمم. تازه کار نیستم. توی همون مدرسه چهار کلاس دیگه دارم که عادی اند. راستش با اینها لج کردم. هر چقدر تلاش می کنم که حال خودم رو خوب کنم و بتونم به راه بیارمشون، فکر می کنم چرا باید اینهمه رفتار ناخوشایند رو تحمل کنم؟ منم مثل معلم دین و زندگی برم سر کلاس و بگم از روی کتاب بخونید، حالا این چهار تا سوال رو بنویسید، جوابش هم از اینجا تا اینجا. خلاص تموم. باور می کنید معلم دین و زندگی و تاریخ و فلسفه شان با این روش درس می دن. می گن کلاس اوباش مدرسه است. حوصله درگیری باهاشون رو نداریم. خسته ام. به یکشنبه ها که فکر می کنم تنم می لرزه. من از جونم مایه می ذارم بعد هیچی به هیچی.

۰۳ آبان ۹۶ ، ۱۸:۰۶

مهدیه

۰۳ آبان ۹۶ ، ۰۷:۲۱

۰۲ آبان ۹۶ ، ۱۶:۵۷

مـــحـــدثـــه ...

چه پست خوبی،ممنون.

این پستتون رو که خوندم یاد یه بخش از یه کتاب افتادم.

گول مرا نخور. فریب نقابی را که بر چهره زده ام، نخور. من نقابی بر چهره دارم؛ من هزاران نقاب بر چهره دارم. نقابهایی که از برداشتن آن هراس دارم. هیچکدام آنها من نیستم. تظاهر کردن طبیعت دوم من است.. اما تو فریب مرا نخور.

من به ظاهر میگویم از امنیت خاطر برخوردارم. میگویم هوا آفتابی است، که اطمینان خاطری دارم، که خونسردی طبیعت من است؛ میگویم که دریاها آراماند، میگویم بر اوضاع مسلط هستم؛ میگویم به کسی احتیاجی ندارم.

با تو به وانمود حرف میزنم، همه چیز را با تو میگویم، آن همه چیزی که هیچ است، از آنچه در درونم فریاد میکشد سخن نمیگویم. از این رو فریب حرفهایم را نخور. لطفاً گوش کن، خوب گوش کن، سعی کن آنچه را که نمیگویم بفهمی؛ آنچه را که دوست دارم بتوانم بگویم، آنچه را که نیاز دارم بگویم اما نمیتوانم.

پنهانکاری را دوست ندارم، واقعیت را میگویم. این بازی بیمحتوا را دوست ندارم.

دوست دارم خلاق باشم... خودم باشم. اما باید مرا در این کار کمک کنی. باید با دستهایت مرا نگه داری؛ هرچند ممکن است این آخرین چیزی باشد که بخواهم. به نظر میرسد که میخواهم و نیاز دارم.

هر زمان که مهربان هستی، هر زمان که مرا تشویق میکنی، هر زمان که میخواهی مرا به واقع درک کنی، دلم بال درمیآورد؛ بالهای کوچک، بالهای نازک، اما به هر صورت بال.

با حساسیت و همدردی و با قدرت تو به همه جا میرسم. تو میتوانی حیات را در من بدمی. کار سادهای نیست. ... باور بیارزش بودن دیوارهای محکمی میسازد، اما عشق از دیوارهای محکم، محکمتر است و امید من هم به همین است. لطفاً این دیوارها را با دستان قدرتمندت درهم بپاش. دستانی قدرتمند و با این حال آرام و ملایم، به این دلیل که بچهها به شدت حساساند و من یک بچه هستم.

ممکن است بپرسی که من کیستم. من همه مردها، همه زنها و همه بچهها هستم.... همه انسانهایی که هر روز آنها را ملاقات میکنی.

( برگرفته از کتاب هفت عادت نوجوانان موفق، نوشته شون کاوی)

۰۲ آبان ۹۶ ، ۱۶:۵۱

ناشناس

۰۲ آبان ۹۶ ، ۱۰:۰۸

طهورا جان خوبین انشاا...؟

میگم این مطلب در مورد 7 تا 14 سالگیه؟

من درست متوجه نشدم اگه بچه رو زود گذاشته باشیم مهدکودک الان تو این دوره چطور نمود پیدا می کنه ؟؟؟؟

یعنی میشه تشخصی داد که فرزند ما اسیب دیده یا نه؟

پسر من اذر 7 سالش تموم میشه و الان کلاس اوله

میخواستم بپرسم که علاقه زیاد به اینکه همه باهاش دوست بشن طبیعیه ؟

پسر من خیلی دوست داره همه باهاش دوست باشنو اگه کسی بهش بی توجهی کنه خیلی ناراحت میشه

سوال دیگه اینکه تو این سن برای افزایش اعتماد به نفس باید چکار کنیم ؟

و با عرض شرمندگی اخرین سوال این که وقتی خودکار به سمت مشق و تکلیف نمیره چقدر سختگیری لازمه ؟ چقدر کمک لازمه ؟

منون بابت وقت و زمانی که صرف میکنید اجرتون با اقا امام رضا (ع)

۰۲ آبان ۹۶ ، ۰۹:۳۶

سلام طهورا خانم

خدا قوت ممنون از پستهای خوب و مفیدتون

به راهنمایی تون احتیاج دارم

اگر قرار باشه با دختر نوجوانی که تا حالا ارتباط خیلی رسمی در حد سلام و احوالپرسی باهاش داشتیم و شاید نهایتا در سال یکی دو بار او را میدیدیم ارتباط صمیمانه برقرار بکنیم بهترین کار اینه که از چه راهی وارد بشیم؟

قضیه از این قراره که خانم بسیار محترمی از آشنایان از من کمک خواستن و بهم گفتن که دختر نوجوانشون خیلی تنهاست و چون منزلشون نزدیک ماست من باهاش صمیمی تر بشم و گاهی که تنها هستم بگم او بیاد پیشم من هم دعوتشون کردم چند روز دیگه بیان خونه مون تا باب آشنایی باز بشه حالا نمی دونم باید چیکار کنم مدتهاست با هیچ دختر نوجوانی ارتباط صمیمی نداشتم و نمی دونم اصلا باید چطور شروع کنم که او هم متمایل بشه به منزل ما بیاد و با من دوست بشه و دیگه احساس تنهایی نکنه

ایشون یک دختر کم حرف هستند که خواهر هم نداره و در یک خانواده مذهبی که هیچ چیز بیشتری ازشون نمیدونم

لطفا کمکم کنید

۰۲ آبان ۹۶ ، ۰۰:۰۷

hamsaretalabe

سلام بانو خیلی قلم خوبی دارید احسنت بر شما خیلی خوشحالم که هستید و ادامه میدهید موفق باشید و برای عاقبت بخیری ما دعا کنید زیر سایه ی امام زمان باشید 🙏🙏🙏🙏

فرازونشیب زندگی طلبگی ما(همنفس طلبه)

فرازونشیب زندگی طلبگی ما(همنفس طلبه)

هم قدم تا خدا آباد

همنفس طلبه

من او

دانشگاه

خواستگاری

آقاسید

همسرداری

تربیت فرزند

پوشیه

اجتماعی

دوران نوجوانی... مقدمه ....

دوران نوجوانی1

نظرات (۲۳)

ارسال نظر

فرازونشیب زندگی طلبگی ما(همنفس طلبه)

فرازونشیب زندگی طلبگی ما(همنفس طلبه)

هم قدم تا خدا آباد

همنفس طلبه

من او

دانشگاه

خواستگاری

آقاسید

همسرداری

تربیت فرزند

پوشیه

اجتماعی

همسرداری

تربیت فرزند

سن تکلیف

حجاب

مادرشوهر

فرمانده

برخورد

خواستگاری

تجاوز

ازدواج سفید1

فیلم های مستهجن

دوست دختر... دوست پسر

داستان اضطراب

اضطراب

زن در خانه

نوجوان و انتخاب رشته

باب اسفنجی

دوران نوجوانی1

دوستی با کتاب

خودارضایی

پسران ماهر

کودک زیر7 سال و خدا

پرخاشگری و لجبازی

نقاشی کودک 2

نقاشی کودک

کلاس زبان

رمضان با طب سنتی

بیش فعالی 2

مدافعان حرم

بیش فعالی1

دوران نوجوانی... مقدمه ....

دوران نوجوانی1

نظرات (۲۳)

ارسال نظر