ماه رمضان ... ماه خواب !
برای کار ضروری که داشتم با منزلشان تماس گرفتم . حدود ساعت ۲ بعدازظهر بود. آرام صحبت می کرد . پرسیدم : خواب بودید؟ جواب داد : من نه ٬ اما بچه ها خوابند و ادامه داد : توی ماه رمضان بچه ها را هر طور شده تا سحر با فوتبال و سریالهای تلوزیون سرگرم می کنم و ترتیبی می دهم که بعد از سحری بخوابند . این طوری بچه ها تا نزدیک افطار خوابند و متوجه گرسنگی و تشنگی نمی شوند . ( یکی از بچه ها دانشجو و دیگری در مقطع راهنمایی مشغول به تحصیل است .)
گفتمش : پس فلسفه ی روزه داری چه می شود؟ مگر غیر از این است که ماه رمضان ٬ ماه صبر در برابر شدائد است و تحمل گرسنگی و تشنگی ٬ یکی از آنهاست ؟! گفت : اما هوا خیلی گرم است و بچه ها تاب اینهمه گرما و سختی تشنگی و گرسنگی را ندارند .!
سوالات زیادی پیش آمد . آیا خدا از گرما بی خبر است ؟ آیا روزه داری فقط برای ایام خنکی هواست ؟ آیا خدا نسبت به طاقت بچه ها برای روزه داری بی تفاوت و ناآگاه است ؟ آیا ما مهربانتریم برای بچه هایمان تا خدا؟ بچه ای که تحمل گرسنگی و تشنگی برایش سخت است چطور می تواند در سختی های شعب ابوطالب تاب بیاورد؟ آیا....
بچه هایمان را آنطور که خدا و اهل بیت می خواهند بار بیاوریم ٬ نه آنطور که خودمان می خواهیم .یادمان باشد بچه های ما قرار است بحول و قوه الهی ٬ زمینه ساز قیامی بزرگ باشند و بچه هایی که طاقت سختی نداشته باشند از دایره ی این قیام بزرگ بیرون خواهند رفت ...
یاعلی