من ، او ، آیت الله حق شناس ...

زن جوانی بود . شاید حدود سی سال بیشتر نداشت یا کمتر .

نگاهی به ساعت راهروی مترو انداخت و روی صندلی قرمز آن جابجا شد . معلوم بود که مدتی هست که منتظر مانده . انگار از انتظار خسته شده بود . گاهی می نشست و گاهی قدم می زد و دوباره سرجایش بر می گشت .

نگاهم روی ساعت میخکوب شد . الان نزدیک نیم ساعت است که روی صندلی نشسته ام . دوباره محاسبه ام را از سر گرفتم . اگر بخواهم به خانه بروم و بعد برای بردن دخترم از مدرسه تمام مسیر را برگردم ، کلافه می شدم . پس به خودم امید دادم که : اگر فقط یک ربع دیگر صبر کنی می توانی به مدرسه برسی و به خانه برگردی این طوری مجبور نمی شوی دو بار چهار طبقه را پایین و بالا کنی .

فکر خوبی بود . روی صندلی جابجا شدم . زن جوان در حالیکه چادرش را مرتب می کرد بعد از چند قدم بالا و پایین شدن دوباره روی صندلی جاخوش کرد.

یک ربع وقت داشتم و باز رگ کنجکاوی ام (شما بخوانید فضولی) گل کرد .

با مهارت خاص خودم سر صحبت را باز کردم : شما هم منتظرید .

 زن انگار زودتر از اینها منتظر این حرف باشد با خوشرویی گفت : بله . کلا" آدم خوش قولی هستم اما بعضیا کلا" آدم بدقولی هستند . انگار بدقولی توی خونشان باشد.

صحبتها گل انداخت و رسید به بچه ها .

زن جوان گفت : پانزده سالم بود که ازدواج کردم . دو تا دختر دارم که هر دو نوجوان هستند . فرزند سومم ان شاالله پسره . چند وقت دیگه دنیا میاد.

تازه متوجه بارداری زن شدم . آنقدر خوشحال شدم که گمانم زن از اینهمه خوشحالی ام آنهم برای یک غریبه تعجب کرد . خودم را جمع و جور کردم و سنگین و رنگین سرجایم نشستم.

زن جوان گفت : روی تربیت بچه ها خیلی دقت دارم . زمانه ، زمانه ی غریبی شده . فکر کنم خیلی نزدیک باشه . 

گفتم : چی ؟! با شگفتی نگاهم کرد . انگار سوال مسخره ای پرسیده باشم . گفت : ظهور را می گویم . فکر کنم ظهور نزدیک باشد .

چیزهای تازه تری دستگیرم شد . او خوب می فهمید . خوبتر از من . خوبتر از خیلی ها . به صیادی شبیه شدم که مروارید گران قیمتی به دست آورده و حالا تلاش می کند تا از دستش ندهد.

جملاتش ساده بود اما پشت تمام سادگی اش چیزی بود ...

نگاهش قفل شد روی ساعتش . بعد انگار اضطرابی خاص گرفته باشد گفت : رهبر عمار می خواهد. هنوز صدایش در گوشم می پیچد : این عمار ؟!

ادامه داد : می خواهم عمار تربیت کنم . بعد هم خنده ی کوتاهی کرد و گفت : اسمش را هم می خواهم بگذارم سید علی .

توی چشمهایش خیره شدم . به حالش غبطه خوردم . پرسیدم : حالا چه برنامه ای برای تربیتش چ داری ؟ 

از برنامه ها و کلاسهایش گفت . اساتیدش را می شناختم . هر از گاهی هم پیش استادی می رفت که ما بچه های حوزه خیابان ایران خوب می شناختیمش " آیت الله جاودان "

ادامه داد یک چله هم دارم . کنجکاو شدم . عه ! چله ی چی ؟ گفت : چله آیت الله حق شناس . 

گفتم : خیلی سخته این چله . یه چیز آسون تر برمی داشتی . چیزی که بتوانی با این وضعیت و داشتن دو تا بچه دیگه که حتما مسئولیت های اونها هم روی دوشت هست ، از عهده اش بربیایی و اذیتت نکند.

گفت : برای انجام کارهای بزرگ باید سختی کشید . اصلا" خدا ما را برای تحمل همین سختی ها به این دنیا آورده . هیچ عقد اخوتی هم با ما نبسته . هیچ وقت هم قول نداده که اینجا همه چیز بر وفق مرادمان باشد و از سختی و مشکلات دور باشیم . باید در کوران این سختی ها آب دیده شویم 

دوست ندارم وقتی آقا آمد دستم خالی باشد . 

شهادت را به بها می دهند نه به بهانه . باید زرنگ بود و شهادت را گرفت . من برات شهادت پسرم را می گیرم .

دوباره به ساعتش نگاه کرد . تازه یادم آمد باید بروم دیر می شود . چه زود گذشت ...!

آخرین لحظه بود . سایه ی دختر جوانی که از روی شباهتش حدس زدم خواهرش هست از دور نمایان شد . از همان دور مرتب بابت تاخیرش عذرخواهی می کرد .

وقت خداحافظی بود . ناخودآگاه پرسیدم : کجا می روید ؟

از سوالم خجالت کشیدم . از آشنایی ما زمان زیادی نمی گذشت شاید نباید می پرسیدم .

قطار رسید . هر دو قصد سوار شدن داشتند . زن جوان لبخند زد : بهشت زهرا . سر مزار شوهرم . یک ماه و نیم پیش توی سوریه شهید شد . 

گفتم : امروز چهارشنبه است نه پنجشنبه !گفت : امروز سالگرد عروسی مان است ...

خودم را دیدم . بسیار کوچک ... بسیار کوچکتر از زن جوان ... 

 

بیش فعالی..(لطفا مرا جدی بگیرید) قسمت اول

در ابتدا توجه به این نکته ضروری است که بیش فعالی یک اختلال مغزی و غیرخطرناک است . تاکید می کنم "غیرخطرناک". اما نیاز به درمان دارد . عموما نشانه ها وقتی خودشان را نشان می دهند که کودک در گروه همسالانش قرار بگیرد.

تعریف بیش فعالی : 

عدم توجه و تمرکز که منجر به فعالیت بیش از اندازه می شود .

بیش فعالی در بزرگسالان هم وجود دارد . خانم خانه داری که مثلا" وسط جاروبرقی کشیدن آن را رها کرده و به سراغ کار دیگری می رود و بعد از مرور کارهای روزانه می بیند که از هر 5 کار 3 کار را نیمه رها کرده است احتمالا" یک بزرگسال بیش فعال است . همچینین مردانی که عموما" نمی توانند سر یک کار بمانند و مرتب شغل عوض می کنند ، نمی توانند مطالعه کنند چون مرتب ذهن شان هنگام مطالعه پرت می شود و تمرکز ندارند ، نیز از این دسته اند .

علل بیش فعالی :

علت اصلی مشخص نیست اما اغلب دلایلی چون : وراثت، کم خونی ، تولد زودهنگام، کمبود اکسیژن هنگام تولد ، سرب بالای خون در شهرهای آلوده ، ضربات شدید به سرکودک مثل وقتی که از سر لجبازی سرش را به دیوار یا زمین می کوبد ، می تواند سبب این عارضه باشد.

استفاده مادر هنگام بارداری از سیگار،اختلافات شدید والدین در دوران بارداری و وجود کودک در محیط های پرتنش ، استفاده بیش از اندازه از تلوزیون و موبایل توسط مادران در دوران بارداری و توسط کودک در 6 سال اول زندگی ، نوع تغذیه مادر در دوران بارداری یا نوع تغذیه کودک نیز از عوامل ایجاد بیش فعالی است .

مثلا" مصرف کندر برای بالا بردن هوش کودک در زمان بارداری مناسب است اما مادرانی که در مناطق گرم و خشک مثل قم زندگی می کنند با خوردن مکرر کندر باعث بیش فعالی کودکشان می شوند.

لطفا" تا پایان مبحث بیش فعالی همراه باشید تا با نشانه ها و نکات کلیدی و درمان پایه ای آن آشنا شوید . 

پایان قسمت اول ....

دروغ هرگز ..

توی اعتکاف گاهی ، درهای زیادی رو به آدم باز می شود . چشم ها فرصت می کنند تا چیزهای قشنگ تری ببینند و گوش ها با ولع تلاش می کنند تا خوبی ها را بشنوند و برای یک عمر ذخیره کنند.

شنیدن حرفهای " او " هم از آن دسته شنیدنی ها بود و دیدن حالاتش هم از آن دسته دیدنی ها.

توی اعتکاف گاهی ، آشنا تر که می شنوی رازهای نگفته دهان باز می کند و برملا می شود. آشناتر که شدیم " او " تعریف می کرد :

وقتی همسرم به خواستگاری ام آمد ، یک لیست بلند و بالا از سوالات ریز و درشت آماده کرده بودم برای پرسیدن . وقتی که می آمدند ، به راه رفتنش دقیق شدم . دیدم که چه ملاحظه ای داشت مبادا جلوتر از پدرش قدم بردارد. پدرش آدم ساده ای بود . از آن پیرمردهای قدیمی که هنوز گیوه های سفید می پوشند . از آن ها که کلاه بافتنی بسر می کنند . از آن ها که عجیب و سخت به دل می نشینند. برایم مهم بود که جلوتر از پدر و مادرش قدم بر ندارد و مرد من قدم بر نمی داشت .

زیر چشمی براندازش کردم . عبا و قبای ساده ای داشت . با یک عمامه سفید که با مهارت پیچیده شده بود . سفیدی اش توی چشم می آمد .

اولین سوالم را که پرسیدم شد آخرین سوال و بعد هم بله را گفتم و زندگی مان شروع شد. آن لیست بلند و بالا به هیچ کارم نیامد.

پرسیدم : نظرتان در مورد دروغ چیست ؟ گفت 20 سال است که دروغ نگفته ام .

آنقدر قاطع و مهم گفت که شک کردم . تعجب کردم . به خودم گفتم : چه دروغ بزرگی ..!

انگار ذهنم را خوانده باشد گفت : پدرم کشاورز است . همیشه یادم می داد : دروغ کلید هر بدیست . دروغ نگو ...

اما... آنروز فرق می کرد. من 7 ساله بودم و تازه یک هفته بود که مدرسه می رفتم . بیرون مدرسه یک دکه کوچک بود با خوراکی های دوست داشتنی من و خوراکی دوست داشتنی همه بچه ها. به پدرم گفته بودم برای خرید خوراکی پول می خواهم و پدر گفته بود باید صبر کنم .

صبر کردن برایم معنا نداشت . پس در قبال دادن دفتر مشقم خوراکی گرفتم . اما حالا دفتر مشقی برای نوشتن نداشتم . از پدر دفتر مشق خواسته بودم و در برابر سوال پدر که پرسیده بود : پس دفترت کجاست ؟ به دروغ گفتم : دفترم تمام شده .

پدر دروغم را فهمیده بود . از همان اولش فهمیده بود .

پدرم آدم ساده ای بود . مقید بود . زکات مالش را می داد و روی مسائل مذهبی حساس بود.

فهمیدم که فهمیده است . فهمیدم که از همان اول دروغم را فهمیده است . منتظر ماندم . منتظر یک پس گردنی . مثل همان پس گردنی هایی که غلام از پدرش می خورد . منتظر چهارتا فحش . مثل همان فحش هایی که اکبر می شنید و اصلا عین خیالش هم نبود. منتظر ماندم اما ...

پدر روی پاهایش نشست . درست مقابلم . سرم پایین بود . مثل سر پدر.

با صدای آرام گفت : اشکال از تو نیست بچه . اشکال از منه. حتما یه جایی ، یه وقتی اشتباه کردم . شاید حلالی را حرام کرده ام یا حقی را خورده ام . شاید دستم به ظلم بلند شده و زبانم به ناحق چرخیده . هر چی هست دروغ امروز تو نتیجه اشتباه منه . حلالم کن بچه . بعد چهار زانو نشست روی زمین . حالا تقریبا هم قد هم شده بودیم . دستم را گرفت .

دستم یخ کرده بود . از ترس بود شاید ...

گذاشت روی صورتش . صورتش داغ بود . از نگرانی یا شرم بود شاید..

گفت : بزن .!! درست نشنیدم حتما! یک قدم عقب کشیدم . دستم اما ، هنوز سرجایش بود. روی صورت پدرم. شوخی نمی کرد. خیلی هم جدی بود . می گفت : بزن . یکی محکم بزن توی صورتم.

از امروز به بعد هر وقت که دروغ گفتی باید یک سیلی بزنی توی گوش من . بزن تا پدرت ادب شود و یادش بماند رفتار اشتباهش هست که بچه اش را دروغ گو می کند. 

نزدم ... آرزو می کردم بمیرم . اما نمردم .! پدر اصرار داشت و من انکار . آخرش هم خودش دستم را به صورتش زد . مثل سیلی ...

وقتی پدرم می رفت ، اشک در چشمانش حلقه زده بود . صدایش را به استغفار شنیدم. 

آنروز با خودم عهد کردم دیگر هرگز لب به دروغ باز نکنم . دیگر لب به دروغ باز نکردم . 

من ادب شده بودم ..

پدرم مرا ادب کرد.

شخصیت سازی در کودکان

اغلب خصلتها تا 70% زیر 7 سال شکل می گیرد. اگر برای بچه زیر 7 سال قلک بخرید و از او بخواهید پولی که به او می دهید را جمع کند در آینده فرزندی بار خواهید آورد که خسیس است .

برعکس اگر موقع رد شدن از صندوق صدقات به کودک زیر 7 سال خود پول بدهید تا در صندوق بیندازد ، در آینده فرزندی را بار خواهید آورد که دست و دلباز است .

اگر به دخترتان مرتب پول بدهید تا هر آنچه خواست برای خودش تهیه کند در آینده زنی خواهد شد که روی اموال شوهرش می افتد و مرتب می خواهد که خرج کند و خرج کند و خرج کند...

برای آنکه فرزندمان دارای شخصیتی مناسب باشد باید به او الگوی مناسب بدهیم. این الگو می تواند مادر باشد . می تواند دوستانش باشند . می تواند رسانه باشد. لذا اگر کودکی از یک شخصیت کارتونی مثل بن تن تقلید کرد و علاقه نشان داد از ترس آنکه نکند این شخصیت الگوی او شود ، شخصیت کارتونی را تحقیر نکنید . زیرا سبب لجبازی در کودک می شود . به جای آن جایگزین مناسبی به او بدهیم .

کودک را با رفتارهای خوب و انسانهای خوب آشنا کنیم . مراقب باشیم که با چه کسانی رفت و آمد می کنیم . 

زیرساخت ها را آماده کنیم و آستانه تحمل کودک را بالا ببریم . بازی کردن بچه ها در سنین زیر 7 سال و داشتن دوستان خوب سبب بالا رفتن ظرفیت آنها می شود . هرگز هر چه را که خواست و طلب کرد بی معطلی برایش فراهم نکنید . بلکه احتیاجات او را در حد معقول برآورده کنید و برای بعضی از خواسته هایش از روش حواس پرتی استفاده کنید .

یعنی به او بگویید : ان شاالله برایت تهیه می کنم و بعد حواس او را به سمت چیز دیگری پرت کنید. بدترین کار این است که در برابر تمام خواسته های کودک اعم از اساسی و غیراساسی ، معقول و غیر معقول سر تسلیم فرود بیاورید. 

اگر حرف زشتی زد دعوایش نکنید . نگویید این حرف بدی است و من از شنیدن آن ناراحت شدم چرا که دقیقا" راه عصبانی کردن و انتقام گیری از خودتان را به او آموخته اید . فقط سکوت کنید و خودتان را به نشنیدن بزنید تا کم کم فراموش کند . 

ان شاالله به شرط حیات بعد از تعطیلات نوروزی با بحث بیش فعالی که یکی از اساسی ترین پدیده ها و مشکلات امروزی هم در میان کودکان و هم در میان بزرگسالان است ، در خدمتتان خواهم بود . پیشنهاد می کنم بحث بیش فعالی را جدی بگیرید.

هر چه من بگویم !!

هیچ دلم نمی خواست جای آن مشاور بنده ی خدا باشم . تمام تلاشش را می کرد تا مادر و دختر را آرام کند .

باور کردنی نبود که یک مادر و دختر این قدر سمج با هم مشاجره کنند . نگاه های صبور مشاور کم کم داشت رنگ کلافگی و احتمالا عصبانیت می گرفت . 

در این شرایط ورود به مساله فقط کار را سخت تر می کرد ، پس از فاصله ی نه چندان دور فقط شاهد ماجرا شدم . 

مادر در حالیکه تلاش می کرد بر اوضاع مسلط شود . چادرش را روی سرش مرتب کرد . نفس عمیقی کشید و رو به مشاور ادامه داد . آخه عزیزم شما یه چیزی به این دختر بگویید . بگویید دخترجان تو مادرت گیتاریست بوده ؟ پدرت گیتاریست بوده ؟ که حالا تو می خواهی بروی هنرستان موسیقی ؟ بخدا خانم جان برای شان خانواده ما خوب نیست . انگشت نمای مردم می شویم . فردا برویم بگوییم دخترمان چکاره شده ؟ مطرب شده ؟ حیثیت برای ما می ماند ؟ اصلا" ما به جهنم . آبرویمان به جهنم . موسیقی حرامه . حراااام . 

روی کلمه ی حرامش محکم تاکید کرد.

بعد هم ادامه داد: لااله الا الله . بخدا باباش سکته می کنه و رو به دختر گفت : مگه بخواب ببینی بذارم بری هنرستان و موسیقی بخونی .

خانم مشاور خواست تا کلامی بگوید اما دخترک مانع شد . 

به تندی گفت : مگه هنرستان موسیقی چه اشکالی داره ؟ اصلا" آینده ی خودمه . دوست دارم خودم در مورد آینده ام تصمیم بگیرم . دوست دارم خودم انتخاب رشته کنم . من دیگه بچه نیستم . من گیتار رو دوست دارم . موسیقی رو دوست دارم . میرم هنرستان حالا می بینی ...

مشاور خودکار توی دستش را جابجا کرد . 

دو سالی هست که روش انتخاب رشته در مقطع دبیرستان نسبت به گذشته تفاوت پیدا کرده است. این تست های شخصیت و آزمون های متعدد و بعد از آن معدل نمرات دانش آموز و در نهایت تشخیص و رضایتمندی معلمین و مشاور مدرسه است که تحصیل یک دانش آموز در رشته های تحصیلی را رقم می زند . این طرح صرفنظر از معایب و محاسنش ، مشکلات زیادی را برای والدین و بچه ها به وجود آورده است .

مشاور اینها را خوب می دانست و تلاش می کرد تا کمکی کند . اما بحث میان آنها مجال را از او که متین و آرام نشان می داد ، گرفته بود .

مشاور میان این جدال سخت موفق شد و لب به سخن گشود : خواهرم یه لحظه صبر کنید تا با هم به نتیجه برسیم . دخترشما در آزمون و تست هایی که ازش گرفته شده نشان داده می تونه وارد هنرستان موسیقی بشه . دلیل مخالفتتون رو آرامتر و شمرده تر بفرمایید ک

مادر عصبانیتش را فرو داد و گفت : من و پدرش دوست نداریم دخترمون بره هنرستان موسیقی . این با اعتقادات ما جور نیست . آبرومون میره .

مشاور رو به دختر گفت دلیل شما چیه ؟

دختر سرش را بلند کرد و گفت : خانوم من یه دخترعمو داشتم که از بچگی می رفت کلاس موسیقی . اون موقع من پنج ساله بودم . مادرم هم اصرار داشت که من هم بروم کلاس. من نه دوست داشتم نه از این چیزها سردر می آوردم . اما حریف مادرم نشدم . از همان وقت رفتم کلاس موسیقی . کم کم هم مرا گذاشتند کلاس گیتار . حالا که خودشان مرا با موسیقی بزرگ کرده اند و به آن علاقمند کرده اند اجازه نمی دهند که بروم هنرستان موسیقی چراااا؟

قیافه ی مشاور دیدنی شد . قیافه من کاملا" تماشایی بود . مادر از دیدن چهره ی ما ، خودش را جمع و جور کرد . آب دهانش را قورت داد . من و منی کرد و گفت . دختر عموش الان می خواد بره تجربی بعدش هم پزشکی . این می خواد موسیقی بخونه خب آخه آبرو ریزی نیست ؟!

ماجرا تاسف انگیز بود . نفهمیدم موضوع بالاخره سر اعتقادات مذهبی بود یا چشم و هم چشمی زنانه یا .... هر چه بود تاسف بار بود.

چگونه می توان در میدان تربیت، هوش فرزندان را ارتقا داد؟

ارتقای سطح هوش کودکان :

1- بازی : وقتی کودک شما به 4 سالگی رسید کنار اتاقش یک سبد بگذارید و دور ریزهای بهداشتی تان اعم از جعبه خالی دستمال کاغذی یا بطری خالی یا یک تکه پارچه و... را همراه چسب و قیچی نوک گرد را داخل آن قرار دهید و از او بخواهید تا هر چه می خواهد بسازد .

2- همبازی : همبازی برای کودک مثل معلم است برای کلاس درس. مادر می تواند با فرزندش بازی کند اما هرگز نمی تواند نقش همبازی را برای کودک بازی کند . همبازی باید همسن یا یکی دوسال تفاوت سنی با کودک شما داشته باشد. همبازی باید همجنس باشد.

اگر کودک شما دوست داشت با بچه های بزرگتر از خودش بازی کند معمولا" به آن معنی است که بزرگترها او را بیشتردرک می کنند یا در بازی مراعاتش را می کنند . یا آنقدر با والدین بازی کرده دیگر به بازی کردن با بزرگترها عادت کرده است . همبازی به لحاظ اعتقادی و اخلاقی باید هماهنگ با کودک شما باشد.

اگر بچه ای کودک شما را دعوا کرد اجازه بدهید با هم تعامل کنند. دخالت نکنید. اما مراقبت کنید . اگر کودکتان از بچه ای کتک خورد و کودک شما خواست تا تلافی کند و او را بزند، مانع فرزندتان نشوید . اجازه بدهید کودکتان برای جبران کتکی که خورده ، کتک کوچکی هم بزند و آن وقت از ادامه کتک کاری ممانعت کنید . اگر از ابتدا مانع شوید هم بچه ای که کتک زده را پررو کرده اید و او را به کتک زدن عادت داده اید هم کودک خودتان را کتک خور بار آورده اید .

قصه ی همایون به سر رسید ، هیچوقت به منزل نرسید...

بخش اعظم سالهای کودکی ام در جنگ خلاصه شد . جنگ برای همه اگر ویرانی و شومی بود برای ما یک دفاع بود . دفاع مقدس . دفاعی در زیر سایه سار خنک ولایت . ولایت مردی از تبار عاشورائیان . مردی که خمینی می نامیدندش . امام خمینی ...

هنوز شش سالم نشده بود که خودم را وسط یک معرکه دیدم . یک خلاء بزرگ در زندگی کودکی ام موج میزد . خلاء بابا.. 

صبح ها که از خواب بیدار می شدم ، چشمهایم را می مالیدم و تمام خانه را به امید اینکه شاید وقتی در خواب بودم بابا از جبهه برگشته است ، می گشتم . شبها به این امید سر به بالش می گذاشتم که صبح وقتی بلند شوم بابا آمده است و این داستان تا 8 سال ادامه داشت 

خانواده مادری اما ، سازمخالف کوک می کردند. در قاموس آنها ابرمرد تاریخ ایران آغازگر و مسبب این جنگ بود. جنگی شوم و نه دفاع مقدس...

هنوز هم درگیری ها و بگو مگوهایشان با مادر ، در خاطرم هست . یادم هست که چقدر دایی ها می آمدند و می رفتند تا مادر را قانع کنند این مرد، مرد زندگی نمی شود . مردی که تو را در این شرایط با چهارتا بچه قد و نیم قد تنها بگذارد و برود جبهه مرد زندگی نیست . آنوقت ها هنوز برادرم به دنیا نیامده بود . سیدمهدی که به دنیا آمد ، کار خرابتر شد و فشارها سنگین تر. 

وسط تمام این مسائل ، یکروز دایی و زن دایی آمدند به گلایه . گلایه که نه بیشتر شبیه دعوا بود. بابا تازه از جبهه برگشته بود و هنوز خسته راه و داغدار دوستانش بود. وسط داد و بیدادهای زندایی فهمیدم همایون ثبت نام کرده تا به جبهه برود. 

همایون پسردایی ام بود. در عالم کودکی این را آغاز یک جنجال خانوادگی می دانستم. زن دایی و دایی ، بابا را مقصر می دانستند . می گفتند شما زیر پای همایون نشسته اید وگرنه او که اهل این حرفها نبود. این حرف برایم آشنا بود . خیلی شنیده بودمش. بارها اهل محل بابا را با انگشت نشان می دادند که : او بچه های مردم را به جنگ می فرستد . او اسم شان را می نویسد. او زیرپایشان می نشیند. ..

بابا مسئول ثبت نام ناحیه شهید بهشتی بود . من نیمه های هر شب ، شاهد گریه های شبانه اش در فراق دوستانش بودم . 

هر چه بابا قسم می خورد که بیخبر است ، کسی گوشش بدهکار نبود. آخر سر هم زن دایی گفت : اگر همایون به جبهه برود می آیم و چنین می کنم و چنان ...

همایون بچه خوبی بود . ذهن آماده و پویایی داشت . زمینه ی مذهبی زیادی داشت. انگار با بقیه فرق می کرد . زن دایی و دایی اما ، به زمین و زمان چنگ می زدند که همایون آن چیزی نشود که باید ...

جنگ تمام شد . سفره جمع شد و تمام ..... 

همایون هرگز رنگ جبهه را ندید . پدرو مادرش نگذاشتند که خاک جبهه ، بر سر و صورتش بنشیند. نگذاشتند تا همسفره ی آسمانی ها شود . 

مسیر زندگی همایون تغییر کرد . حالا یک خط درمیان خانه می آمد . گاهی اصلا پیدایش نبود. یکروز وقتی آمدم خانه ، دایی و زن دایی آنجا بودند. زن دایی اشک می ریخت و به بابا التماس می کرد که تو را به خدا بگویید بیایند و ببرندش . دیگر خسته شده ام. التماس می کرد و اشک می ریخت. چین های پیشانی بابا دو برابر شده بود . می گفت : ببریدش مرکز ترک اعتیاد. شاید ترک کند. زن دایی اما همچنان گریه می کرد که : فایده ندارد . چقدر ببرم و بیارمش . من توی خانه دو تا بچه دیگر دارم . شما را به جان بچه هایت قسمت می دهم بگو بیایند ببرندش . خودم طناب دار را به گردنش می اندازم . خودم با دست خودم .. فقط ببرندش . 

حالا همایون یک معتاد حرفه ای شده بود . دزدی می کرد. حاضر بود برای جور کردن مواد ، هر کاری بکند . تن به هر خفتی بدهد. 

همه چیز در تاریکی و سکوت تمام شد . دایی از غصه همایون سکته کرد . الان سالهاست که از میان ما رفته است.

 همایون مرد . نه از مواد و خماری و نئشگی آن . با یک ماشین تصادف کرد و .....

خیلی وقتها به زندگی همایون فکر می کنم . آیا پدر و مادر همایون نمی توانستند زندگی و سرنوشت بهتری را برایش رقم بزنند ؟ 

راههای کسب هوش در کودکان...

راه های کســـــــــــــــب هوش:

۱.وراثتی

۲.محیطی : زندگی در محیط های مختلف روی هوش افراد تاثیر دارد. لذا معدل هوشی افرادی که در مناطق خوش آب و هوا زندگی می کنند بالاتر است.

تغذیه: تغذیه کودک باید مطابق علم مزاج شناسی پیش برود. پایه رفتار انسانها، تغذیه مناسب است. استفاده از تنقلات مثل کیک ، پفک،نوشابه های گازدار حتی دوغ همچنین غذاهای خیلی سرد هوش را پایین می آورد. ویتامینهای گروه ც در زمینه رشد هوش موثر است.جوانه گندم،ماش،بادام،فندق،گردو و نان سنگگ در رشد هوش موثر است.

۴.وجود اسباب بازی مناسب نیز اثر بخش است. اسباب بازی اصلا لازم نیست گران قیمت باشد. اسباب بازی باید به حل مساله کمک کند. استفاده از ماشیـــــــــــــن ها ی پلاستیکی ساده بجای ماشین های کنترلی خیلی موثر است.چراکه درماشین های ساده کودک فکر می کند که چطور این وسیله را به حرکت بیندازد.

۵.مدیریت استفاده از رسانه. استفاده کودک زیر دو سال از تلوزیون ممنوع است.بالای دو سال ، دو ساعت مجاز به استفاده هستند. در غیر اینصورت آسیب جدی به هوش آنها میرسد.

در واقع رسانه یک چاقوی دولبه است. مشکل اینجاست که ما اگر دست فرزندمان سیگار ببینیم وحشت میکنیم ولی تبلت را یک برند می دانیم.

در صورت عدم نظارت ، کودکانی پرخاشگرو بیش فعال خواهیم داشت.

یک آزمایش برای سنجش میزان تمرکز:

به کودک ۵ساله تان همزمان ۳کار را واگذار کنید. مثلا بگویید برو از آشپزخانه قاشق و چنگال بیاور بعد جورابت رو داخل کمد بگذار و فلان جمله رو به پدرت بگو.اگر کودک  شما نتوانست این سه کار را همزمان انجام دهد یا مرتب پرسید چکار کنم،یعنی باید روی تمرکزش کار کنید. برای این کودکان استفاده بی رویه از رسانه سم است.

مهم نیست ، عادت می کند!!!

دخترک 13 ساله بود . با صورتی سفید و تا اندازه ای تپل . دختر خوبی بود . مذهبی و مقید . خیلی حساس بود . می گفت سابقه ی افسردگی دارد و مدتی هم برای بهبودی دارو مصرف می کرده . دومین فرزند خانواده بود . بعد از یک برادر که داشت درس طلبگی می خواند .

پدرش هم در حوزه مشغول تدریس بود و مادرش در یک مرکز درمانی ماما بود . 

همه چیز منهای سابقه ی افسردگی اش خوب بود . با اینکه می گفت دیگر دارو مصرف نمی کنم و خیلی خوب شده ام ، اما شواهد و مدارک خبر از نوعی افسردگی می داد که البته خیلی حاد نبود اما می توانست حاد شود .

پرسیدم مشکلت چیه ؟ گفت : تنهایی . خیلی تنها هستم . حسود هم شده ام . به صمیمی ترین دوستم که همکلاسی ام هم هست حسادت می کنم . پرسیدم : چرا تنهایی ؟ به چه چیز دوستت حسادت می کنی ؟ توضیح داد که :

مادرم را خیلی دوست دارم . قد یه دنیا . اما مادرم هیچ وقت نیست . وقتی صبح ها می خواهم به مدرسه بروم نیست چون باید زودتر از من سرکارش برود . ظهرها که برمی گردم ، باز هم نیست . خودم غذایم را گرم می کنم و تنهای تنها تا 7 شب منتظر می مانم تابا این وضع ترافیک به خانه برسد. وقتی هم که می آید ، خیلی خسته است . زیاد حوصله ندارد. خیلی تلاش می کند تا ظاهر را حفظ کند و خودش را علاقمند به شنیدن حرفهایم نشان دهد اما من می فهمم که حوصله شنیدن ندارد . برای همین کمتر برایش حرف می زنم . کمتر درد و دل می کنم . شبها از شدت خستگی ، سرش به بالش نرسیده بی هوش می شود و این داستان هر روز زندگی من است .

من دیگر خسته شده ام . از اینکه همیشه تنها هستم . از اینکه وقتی مریضم تنهایم . وقتی که خوشحالم و توی مدرسه کلی خوش گذرانده ام و دوست دارم تمام شیطنت هایم را برایش تعریف کنم ، می بینم که تنهایم . از اینکه وقتی ناراحتم ، مادرم یا نیست یا اگر هم هست سخت درگیر کار های عقب افتاده ی خانه است یا از زیرآب زنی همکارانش شاکی است و یا آنقدر از کار روزمره و فشار روحی ناشی از آن خسته است که اصلا رغبت نمی کنم من هم دردم را برایش بازگو کنم .

آنوقت مجبور می شود که بروم پیش همان دوست صمیمی ام . با او درد کنم . دوستم مادرش شاغل نیست . می بینم که هر روز بعد از تعطیلی مدرسه دنبال دخترش می آید و جلوی در مدرسه حسابی تحویلش می گیرد .اما من باید منتظر بمانم تا با برادرم به خانه برگردم .گاهی یکساعت توی خیابان منتظرش می مانم چون یا یادش رفته دنبالم بیاید یا کلاسش طول کشیده و دیرکرده. می بینم که هر روز زنگ تفریح از خانه لقمه می آورد . خودم را می بینم که همیشه مجبورم از بوفه مدرسه فلافل یا کیک بخرم . یکبار هم بخاطر همین فلافل ها حسابی مسموم شدم . اما دوستم می گوید مادرم فرصت کافی دارد تا توی خانه ، خودش برایش فلافل درست کند . می گوید مادرم دوست ندارد که من از این کیک ها بخرم چون مواد نگهدارنده دارد و به هوشم صدمه می خورد .

دخترک آب دهانش را قورت داد و نفسی کشید و ادامه داد : دوستم درسش خیلی خوب است . شاگرد اول کلاسمان است . هر وقت که موقع کارنامه گرفتن هست مادرش می آید و کارنامه اش را می گیرد اما من چون مادرم شاغل است باید خودم بروم پیش خانم مدیر و کارنامه ام را بگیرم . لجم می گیرد . دوستم می گوید با مادرش خیلی صمیمی است . تمام دخترانه هایش را به مادرش می گوید . اما من چه ؟ وقتی اولین دخترانه ام را که باید به او می گفتم مادرم مثل همیشه نبود . من هم بچه بود درست و غلط را نمی فهمید و با پدرم حرف زدم . هنوز هم که یاد آنروز می افتم از بابا خجالت می کشم . 

دخترک زیبا بود . با چشمهای قشنگش مظلومانه نگاهم کرد و گفت : خانوم من به دوستم گفته ام که بهش حسودی ام می شود . گفته ام که تنهایم . خانوم من دوست ندارم به کسی حسودی کنم . مدام به خاطر این حس دوستم را اذیت می کنم . خانوم من چرا این طوری ام ؟

به صورت معصومش نگاه کردم . دوست داشتم بغلش کنم . دوست داشتم ...

با مادرش صحبت کردم . مادرش می گفت : کارکردن برایم مهم است . درس خوانده ام . حوصله ام توی خانه سر می رود . می گفت : چیزی نیست دخترم عادت می کند مهم نیست ....

مهم نیست ؟!

کودکانه...

ویژگی کودکان 2تا7سال :

از خصوصیات این دوران تحرک زیاد کودک است . لذا وجود نازنین پیامبر اسلام اگر می دیدند کودکی در این سن مدتی است گوشه ای نشسته و تحرکی ندارد نگرانش می شدند . اکنون متاسفانه سن افسردگی در کودکان به 4سال کاهش یافته است .

عدم تحرک و بازی در این سن از نشانه های افسردگی است . اما به این نکته هم باید توجه کرد که حتی سن امیری هم حد و مرزهای خودش را دارد . کودک باید از انجام هر کاری که به خودش یا دیگران صدمه می رساند منع شود .

انواع هوش :

1- هوش مهارتی و حرکتی : اغلب بچه هایی که پرجنب و جوش هستند ،توانایی بالایی در هوش مهارتی و حرکتی دارند . این بچه ها اغلب قابلیت مخترع شدن و مهندس شدن را دارند . اهل ورزش هستند و در این زمینه موفق اند . در بازیگری و فعالیت های گروهی و خیاطی و آشپزی و فیزیوتراپی موفق خواهند بود.

2- هوش کلامی : کودکانی که اغلب مشکلات خود را با قدرت بیان خود حل یا مطرح می کنند در این زمینه توانمند هستند . کودکان تک فرزند اغلب در این زمینه دچار کمبود هستند یا فاقد این هوش میباشند. کودکان دارای این هوش در یادگیری زبان خارجی و داستان نویسی و شعرنویسی و گویندگی و معلمی و مشاوره و تایپ و وکالت موفق اند . آنها مهارت شنیداری بالا دارند . کلمات را درست ادا می کنند . به خواندن شعر و داستان علاقه دارند . دامنه ی استفاده از لغاتشان قوی است. سخنران خوبی هستند و در پاسخگویی به تلفن از سایر اعضای خانواده پیشقدم تر هستند.

3-هوش اجتماعی : خجالتی بودن و عدم مهارت در ایجاد ارتباط کلامی با دیگران از نشانه های عدم توانایی در این هوش است . افرادی که در این زمینه توانمند هستند در مدیریت بحران و سیاست موفق اند.

4- هوش درون فردی : افراد جزنگر به دلیل توجه به جزئیات و داشتن حس ششم وی دارای این هوش هستند . اکثر زنان دارای این هوش می باشند. این افراد عموما درون گرا بوده و به هنر و انجام کارهای تحقیقی علاقه دارند .

5- هوش تخیلی 

6- هوش منطقی و محاسباتی : این کودکان در ریاضی و فلسفه قوی خواهند بود.

7- هوش طبیعت گرا: این کودکان علاقه و سلیقه در حفظ طبیعت دارند و در بزرگسالی به نگهداری از حیوانات و رسیدگی به گلها و درختان و هر آنچه به طبیعت مربوط شود توانمند خواهند بود.

8- هوش موسیقیایی : این کودکان اصوات را خوب می شناسند . با بالارفتن سن به راحتی صداهای متفاوت افراد را تشخیص می دهند . مداحان به دلیل داشتن این هوش در این زمینه موفق ترند.

در جلسه بعد درباره راه های کسب هوش در کودکان صحبت خواهیم کرد ان شاالله .